Water

15 november 2018 - Kampala, Oeganda

Vandaag zijn er veel tranen.....geraakt door zóveel.....de kinderen op de school gisteren, die zo oorverdovend stil ons opwachten en ons zo welkom heetten met hun dans, geklap en glimlach....niet allemaal, sommigen keken de kat uit de boom en een enkeling zelf nors...maar hoe het ook was, de ontmoeting ervaarde ik intens en kwam heftig bij me binnen

En nog vol hiervan, vanmorgen een overwinning op mezelf door in de kano te stappen.....met trillende benen en tranen die rolden....maar ik stapte in, vertrouwend op de kano en de lokale gids en af en toe een traantje wegpinkend.....vanuit de boot zagen we aan land de olifanten, net te ver voor een foto, maar het naakte het schouwsoel zo groots, varend in de volle stilte op het meer.

Na de kano een rondwandeling door het dorp.....kindjes die aan onze hand meeliepen......in de volle zon, lopend door het dagelijks leven in een vissersdorp.......

En iedere dag, waar dan ook, samenkomend in de Biodanza.......

Foto’s

4 Reacties

  1. Sonja:
    15 november 2018
    Wat ontroerend en fijn om zo met je te mogen delen!
    Moed, raakbaarheid en zo puur.
  2. Peter:
    15 november 2018
    WAUW!!!!!
  3. Rikje:
    15 november 2018
    Wat Sonja schrijft ben ik het helemaal mee eens!
    Ik zou er nog bij zetten dat je je zo welkom voelt.
    Wat een bijzonder om dit zo allemaal mee te maken.
    Kus Rikje
  4. Colette:
    17 november 2018
    Het 'pure' bestaan; je kan je nu voorstellen wat voor mij zo belangrijk was de afgelopen jaren :-) Wat prachtig dat we dit dan delen nu.